سخنان بزرگان درباره‌ي آراستگي
اگر نتوانيم به خاندان خويش آرايشي سامان يافته دهيم، هميشه در خانه ايي بي حصار زندگي مي كنيم.((ارد بزرگ))
هيچ گاه در زندگي نمي توانيد محبتي بهتر، بي پيرايه تر و حقيقي تر از محبت مادر خود بيابيد.((اونوره دو بالزاك))
زينت خانه به دوستاني است كه در آنجا تردد مي كنند.((رالف والدو امرسون))
نهالهاي درختان بارور را كنار هم با نظم كامل در خاك بنشانيد، زيرا تنها آن كشتزاري از رحمت يزداني بهره خواهد برد كه منظم و آراسته باشد.((گوته))
تمام سرمايه هاي خود را يك جا جمع كنيد، همه استعدادهاي خود را گرد آوريد، تمام نيروهاي خود را آرايش دهيد و همه توانايي هاي خود را براي تسلط روي حداقل يك زمينه كاري متمركز كنيد.((جان هاگاي))
بخشنده ي نيكخوي آن كسي است كه جانش را به بخشش آراسته گرداند. به دور از جوانمردي است كه بخشنده بر آن كسي كه چيزي به او داده يا خيري رسانده منت نهد.((بزرگمهر))
انجام هر نوع خدمت و تحمل هر گونه سختي و مذلت را به راه معشوق، ننگ عاشق نشماريم، بلكه آن را از افتخاراتش دانيم و مايه آراستگي و برازندگي او شناسيم.((افلاطون))
چه سزاوار است كه آدمي در آميزش با صاحبان جمال، خود را نيز به زيبايي و آراستگي بيارايد.((افلاطون))
خوشا به حال پيمان منشاني كه وجودشان به پيرايه پاكي و شرم آراسته شده است.((بزرگمهر))
زن براي آن آفريده نشده كه وجودي پوچ و بيهوده باشد و تنها به درد زينت و تفريح مرد بخورد.((اسمايلز))
كساني را مي شناسيم كه براي آرايش ظاهري و داشتن لباسي گرانمايه، شكم خود را گرسنه نگاه داشته و خانواده خود را در تنگدستي مي گذارند و براي فريب دادن چشم ديگران، خود را دچار رنج و محنت مي كنند.((بنجامين فرانكلين))
سخن را چو بسيار آرايش كنند، هدف فراموش مي شود.((فيه ما فيه از مولانا))
چه بسا آن كه به ظاهر آراسته و مايه حسرت شماست، درمانده و محتاج دلداري و ياري شما باشد.((حجازي))
زينت انسان در سه چيز است : علم، محبت و آزادي.((افلاطون))
آراستگي ظاهري، سبُك سري‌ست، ولي آراستگي راستين كه از باطن شما سرچشمه مي‌گيرد، بلندپايه و ارزشمند است و آراستگي اين چنيني، پايدار و جاودانه است.((كيم وو چونگ))
به راستي، مردم به آناني كه با ظاهري آراسته، ولي بدون توانايي، زندگي مي‌كنند، باور ندارند.((كيم وو چونگ))
جواني، دوراني از زندگي‌ست كه بايد خود را وقف گسترش زيبايي درون كنيد؛ ارزش و آراستگي راستين نمي‌تواند از ظاهر شما سرچشمه بگيرد.((كيم وو چونگ))
هرچه در زندگي به تجربه درآورده‌ايم، هر تماسي كه در زندگي برقرار كرده‌ايم، تيشه‌اي بوده در كار تراشيدن پيكره‌ي زندگي‌مان، قابي براي شكل‌پذيري، پيرايش و سرشتن آن؛ ما بخشي هستيم از آنچه ديده‌ايم.((اُرسِن سوِت ماردن))
از آنچه با عظمت است يا بايد هيچ نگفت يا با عظمت سخن گفت و با عظمت سخن گفتن يعني دور بودن از آرايش و آلايش.((نيچه))
در باب مقايسه كلي زن و مرد مي توان گفت كه اگر زن غريزه ايفاي نقش دوم را نداشت، هرگز در آرايش خود به اين سان نبوغ نمي يافت.((نيچه))
دوستان، زينت بخش خانه‌ي ما هستند.((رالف والدو امرسون))
نفسي كه پيراسته و آراسته نباشد، خواهي نخواهي از ويژگي ميانه‌روي هم بي‌بهره است.((افلاطون))
زمان، آن گونه آراسته نيست كه مي پنداريم.((كريستين بوبن))
مردمان جهان از خُرد تا بزرگ، تارهاي سست از آرزوهاي گران بر گرد خويش مي تنند و خود، عنكبوت وار ميان آنها جاي مي گيرند. ناگهان ضربت جارويي اين تارهاي سست را از هم مي گسلد. آنگاه همه فرياد بر مي آورند كه كاخي آراسته به دست ستم ويران شده است.((گوته))
بيهوده است اگر بخواهيم رماني را با زينت دادن سبك، «دشوار » كنيم، هر رماني كه شايستگي اين كلمه را دارد، هر چقدر روشن و شفاف باشد، بر اثر طنز ذاتي خود، به اندازه ي كافي دشوار است.((ميلان كوندرا))
عشق، پارچه ي گلدوزي شده اي است كه طبيعت، آن را آراسته و تخيل، نقش و نگار آن را ترسيم كرده است.((فرانسوا ولتر))
لغزش انسان همواره تدريجي است. بديها در وجود ما، پاي حاضر آماده و نامرئي دارند. حتي كساني از ما با ظاهر پاك و آراسته، چنين ويژگي هايي دارند.((ويكتور هوگو))
حجب و حيا نه تنها آرايش است، بلكه نگهبان دانش است.((توماس اديسون))
فروتني زينت علم و كمال و جاه و جلال است. اهل هنر اگر فروتن باشند، هنر آنان بهتر جلوه مي كند؛ همان طور كه سايه عكس آن را برجسته و نمودار مي كند، فروتني نيز هنر را آشكار مي سازد.((؟))
نشستن بر تخت و غذا خوردن روي ميز، عادت قديم ايرانيان بوده است. زيرا از لفظ ميزبان برمي آيد كه ايرانيان جايي را منحصر به سرير ( تخت آراسته) و سفره را [ منحصر ] به ميز مي دانستند؛ اينكه روي زمين بنشيند و بخورند، عادتي است كه از اقوام عربيه در ميان ايشان شايع شده است.((آينه سكندري))
انسان بايد از هر نظر چه ظاهر و چه باطن، زيبا و آراسته باشد.((آنتوان چخوف))
براي نادان پيرايه اي سزاوارتر و زيباتر از خاموشي نيست.((بزرگمهر))
حقيقت گفت مرا برهنه بگذاريد و پيرايه بر من مبنديد، زيرا من هيچگاه از برهنگي خود شرمسار نيستم.((اعتصام الملك))
هيچ گنجي به از هنر نيست و هيچ هنري بزرگوارتر از دانش نيست و هيچ پيرايه اي بهتر از شرم نيست و هيچ دشمني بدتر از خوي بد نيست.((سقراط))
منبع
ره پو www.rahpoo.com
